Profesor Waldemar Paruch – „Jedynka” Prawa i Sprawiedliwości w wyborach europejskich w 2014 roku w okręgu lubelskim
Profesor Waldemar Paruch urodził się dnia 15 września 1964 roku w Lublinie w rodzinie Stanisława i Haliny z domu Żurek. Obie rodziny – Żurków i Paruchów – od dziesięcioleci zamieszkują w Miłocinie. Dziadek Profesora – Władysław Żurek wyemigrował „za chlebem” do Stanów Zjednoczonych Ameryki, ale powrócił do Miłocina i poślubił Władysławę. W połowie XX wieku został znanym w okolicy kowalem. Losy rodziny Paruchów były ściśle związane z dziejami majątku ziemskiego rodziny Świeżawskich. Groby pradziadków i dziadków Profesora znajdują się na cmentarzach w Wojciechowie i w Tomaszowicach. Po II wojnie światowej rodzice Profesora zajęli się rolnictwem, prowadząc niewielkie gospodarstwo rolne w Miłocinie. Miłocin jest rodzinną miejscowością Profesora. Jest to niewielka wieś, położona w dolinie Ciemięgi, nieopodal Nałęczowa, w połowie drogi między Lublinem a Kazimierzem Dolnym. Pierwsze wzmianki o Miłocinie pochodzą z 1442 roku, a Profesor niegdyś mawiał, że Miłocin w Polsce ludowej stał się wsią „trzech gmin (Wojciechów, Jastków, Nałęczów), trzech parafii (Tomaszowice, Nałęczów, Wojciechów) i trzech urzędów pocztowych” (Sadurki, Nałęczów, Wojciechów).
W latach 1971–1979 późniejszy Profesor uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Miłocinie, która od 2013 roku nosi imię Polskich Olimpijczyków. Fundatorami imienia szkoły byli jej absolwenci, w tym Waldemar Paruch. W latach 1979–1983 Profesor był uczniem VII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Lublinie, w klasie o profilu humanistycznym. Bardzo ważną rolę w licealnym życiu Profesora odegrali nauczyciele: mgr Józef Juszczyński – wybitny historyk i pedagog oraz ks. dr Stanisław Sieczka – będący wówczas nauczycielem religii w lubelskiej Katedrze. Edukacja Waldemara Parucha – licealisty przypadła na okres lubelskiego strajku oświatowego. Uczniowie Liceum do dzisiaj wspominają dzień 14 grudnia 1981 roku, kiedy – mimo zawieszenia lekcji – przyjechali do szkoły poszukiwać swoich nauczycieli. Niektórych z pedagogów nie było, zostali aresztowani lub się ukrywali. Licealną edukację Profesora wyznaczała aktywność w kółku historycznym prowadzonym przez Józefa Juszczyńskiego oraz duszpasterstwo przy Archikatedrze Lubelskiej zorganizowane przez księdza Stanisława Sieczkę.
W 1983 roku Waldemar Paruch złożył pozytywnie egzamin maturalny, kończąc szkołę średnią z wyróżnieniem oraz prawem wstępu bez egzaminu na studia. Wybór padł na Lublin i na studia historyczne. Dnia 1 października 1983 roku Profesor rozpoczął studia w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. To była realizacja Jego pasji i zainteresowań, zwłaszcza dziejami Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasie studiów historycznych dwukrotnie (w latach akademickich 1986/1987 i 1987/1988) został nagrodzony stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla najwybitniejszych studentów. W roku akademickim 1985/1986 podjął naukę, także w UMCS, na drugim kierunku studiów – nauki polityczne. Wieś i rolnictwo zajmują do dzisiaj wyjątkowo ważne miejsce w Jego życiu. Obie prace magisterskie późniejszego Profesora zostały napisane z zakresu stosunków międzynarodowych – na temat relacji polsko-francuskich w latach międzywojennych i w czasie II wojny światowej. Od 1988 roku pracuje w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej na Wydziale Politologii, kolejno na stanowisku asystenta, adiunkta i profesora. W 1996 roku Waldemar Paruch uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce, a w roku 2005 doktora habilitowanego nauk humanistycznych. Przedmiotem badań było środowisko piłsudczyków w Drugiej Rzeczypospolitej – jego myśl polityczna oraz dzieje formacji politycznej.
Za swoją działalność naukową został uhonorowany dwukrotnie nagrodą Ministra Edukacji Narodowej za publikacje naukowe oraz nagrodą Wydziału I Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk za monografię „habilitacyjną” Myśl polityczna obozu piłsudczykowskiego (1926–1939). Wykładał w licznych ośrodkach akademickich w Polsce, między innymi w Rzeszowie, Bydgoszczy, Olsztynie i Ostrowcu Świętokrzyskim. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych prowadził cykl wykładów na Białorusi dla słuchaczy polonijnych na temat historii Polski i świata.
Swoją karierę naukową Waldemar Paruch jako asystent i adiunkt realizował w Zakładzie Myśli Politycznej, ale pod koniec pierwszej dekady XXI wieku nastąpiły zasadnicze zmiany w Jego życiu zawodowym, wynikające z zainteresowań i dorobku naukowo-dydaktycznego. Na Wydziale Politologii utworzył Zakład Teorii Polityki i Metodologii Politologii, którym kieruje do dziś. Był również organizatorem w Lublinie nowego kierunku studiów – Studia wschodnioeuropejskie. W tym roku akademickim ukończą go pierwsi absolwenci. Profesor jest autorem ponad 160 publikacji naukowych, promotorem czterech doktoratów oraz bardzo licznych prac magisterskich i licencjackich. Był przewodniczącym Rady Naukowej Centrum Europy Wschodniej UMCS.
Poza macierzystą uczelnią uczestniczy w pracach komitetów redakcyjnych ważnych polskich czasopism naukowych z zakresu politologii i historii. Jest także profesorem wizytującym Politechniki Rzeszowskiej na kierunku studiów Stosunki międzynarodowe i Bezpieczeństwo. Spełniał lub spełnia funkcję eksperta Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji oraz Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości, członka Rady Programowej PiS, uczestnika II Konferencji Smoleńskiej, członka Ruchu Społecznego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego – jest współautorem Deklaracji Ideowej Ruchu
Krzysztof Górecki.
